Ασύμμετρες Απειλές ...εν έτη 2009

Με μια πρώτη ματιά στα αποτελέσματα των ευρωεκλογών της 7ης Ιουνίου μπορεί κανείς να δώσει μια εύκολη εξήγηση. Μια εξήγηση για την μεγάλη αποχή, την πρωτιά του ΠΑΣΟΚ, την πτώση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, την στασιμότητα του ΚΚΕ, την άνοδο του ΛΑΟΣ και των Οικολόγων. Μετά τα όσα τραγικά συντελούνται τα τελευταία δύο χρόνια στην χώρα μας τα αποτελέσματα είναι αναμενόμενα και δεν αποτελούν έκπληξη για τους πολίτες. Αυτό που δε φαίνεται, και πολλοί δεν το κατάλαβαν, είναι ποιοί τελικά ωφελήθηκαν και ωφελούνται από το παραπάνω αποτέλεσμα; Το ΠΑΣΟΚ ή μήπως κάποιοι άλλοι που βρίσκονται πίσω από κόμματα και κυβερνήσεις; Ας γυρίσουμε τον χρόνο λίγο πίσω.
Στο πρόσφατο παρελθόν και συγκεκριμένα το καλοκαίρι του 2007, όλοι θυμόμαστε τις φονικές πυρκαγιές που έκαναν στάχτη την Ηλεία, την Πάρνηθα και άλλα σημεία της χώρας. Η συχνότητα των πυρκαγιών, η χρονική συγκυρία (εθνικές εκλογές) και τα ευρήματα ( εμπρηστικοί μηχανισμοί) οδήγησαν αρκετούς πολιτικούς να μιλούν για οργανωμένο σχέδιο. Πολλά ακούστηκαν και γράφτηκαν εκείνη την περίοδο αλλά αγνοήθηκαν και υποβαθμίστηκαν θεωρώντας τα αστεία ή πολιτικά ανήθικα με πολιτικές σκοπιμότητες. Την περίοδο που ακολούθησε, τα ΜΜΕ «έπαιζαν» διαρκώς θέματα για το περιβάλλον και την ρύπανση. Ένθετα σε εφημερίδες, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές θυμήθηκαν ξαφνικά το περιβάλλον, την ρύπανση, την πράσινη ανάπτυξη στα πλαίσια μιας παγκόσμιας καμπάνιας. Όλοι θυμόμαστε τον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Αλ Γκορ και το βραβείο Νόμπελ που έλαβε. Πίσω από το αθώο πέπλο της ευαισθητοποίησης των πολιτών και της καλλιέργειας περιβαλλοντικής συνείδησης κρύβονται μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα.
Παράλληλα με τους οικολόγους και την οικολογία, την ίδια χρονική περίοδο, ένα άλλο ρεύμα αναπτύσσεται και στη χώρα μας, αυτό του κρυφοεθνικισμού. Η νέα αυτή τάση βρήκε πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθεί, αφού στην χώρα μας υπάρχει έντονο το πρόβλημα των λαθρομεταναστών. Ο ΛΑΟΣ και η ηγετική του ομάδα χρησιμοποίησε την αγανάκτηση των πολιτών και την αναποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού για να κάνει πολιτική. Το παράξενο της υπόθεσης είναι η μεγάλη δημοσιότητα των θέσεων του ΛΑΟΣ στα ζητήματα αυτά από τα ΜΜΕ. Μεθοδικά καλλιεργείται η ξενοφοβία και ο εθνικισμός, σε μια χώρα που ανέκαθεν ήταν πολυπολιτισμική και φιλόξενη. Αναπτύσσεται μια επικίνδυνη συνείδηση και υποκουλτούρα στους πολίτες δείχνοντάς τους το δρόμο της ανακλαστικής βίας. Κανένα κόμμα δεν έχει προβάλλει τις θέσεις του στα ΜΜΕ περισσότερο από το ΛΑΟΣ.
Έτσι λοιπόν εμφανίζονται στην ελληνική πολιτική σκηνή δυο νέοι πόλοι με τις ευλογίες των ΜΜΕ. Η αποδυνάμωση των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχει επιτευχθεί. Το σχέδιο όμως δεν ολοκληρώθηκε. Στο άμεσο μέλλον κανένα κόμμα δεν θα μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ο ρόλος των μικρότερων κομμάτων θα είναι καθοριστικός. Η μέθοδος «διαίρει και βασίλευε» καλά κρατεί. Η μεθοδευμένη αποδυνάμωση και απομυθοποίηση των «μεγάλων κομμάτων» διαμόρφωσε και διαμορφώνει ένα νέο επικίνδυνο για την δημοκρατία μας πολιτικό σκηνικό.

Το μήνυμα ενός μαθητή.. μήνυμα μιας κοινωνίας.

Αφιερωμένο σε όσους «έλαβαν» το μήνυμα των ευρωεκλογών...

...το παράδοξο της εποχής μας μέσα στην ιστορία είναι ότι έχουμε ψηλότερα κτήρια, αλλά κοντύτερο ψυχισμό.
Φαρδύτερες λεωφόρους, αλλά στενότερες οπτικές γωνίες.
Σπαταλούμε περισσότερο, αλλά έχουμε λιγότερα.
Αγοράζουμε περισσότερα, αλλά απολαμβάνουμε λιγότερο.
Έχουμε μεγαλύτερα σπίτια και μικρότερες οικογένειες.
Περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο.
Έχουμε περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερη αντίληψη.
Περισσότερη γνώση, αλλά λιγότερη κρίση.
Περισσότερους ειδήμονες, αλλά λιγότερες λύσεις.
Περισσότερα φάρμακα, αλλά λιγότερο καλή φυσική κατάσταση.
Έχουμε πολλαπλασιάσει τα αποκτήματά μας, αλλά έχουμε μειώσει τις αξίες μας.
Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπανιότατα και μισούμε συχνότατα.
Έχουμε μάθει πώς να 'κερδίζουμε το ψωμί μας', αλλά όχι πώς να κερδίζουμε τη ζωή.
Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.
Ταξιδεύουμε στο φεγγάρι, αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε τον δρόμο, ώστε να συναντήσουμε ένα νέο γείτονα.
Κατακτήσαμε το κενό του διαστήματος, αλλά όχι το εσωτερικό μας κενό.
Καθαρίσαμε τον αέρα, αλλά βρωμίσαμε την ψυχή μας.
Διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι την εμπάθεια και την προκατάληψή μας.
Έχουμε υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερη ηθική.
Γίναμε πολλοί σε ποσότητα, αλλά λίγοι σε ποιότητα.
Αυτή είναι η εποχή των ψηλών ανθρώπων, αλλά των μικρών χαρακτήρων.
Του γρήγορου κέρδους, αλλά των ρηχών σχέσεων.
Αυτή είναι η εποχή του κόσμου της ειρήνης, αλλά των εσωτερικών συγκρούσεων.
Περισσότερης άνεσης, αλλά λιγότερης διασκέδασης.
Περισσότερων ειδών διατροφής, αλλά λιγότερης θρεπτικότητας.
Αυτή είναι η εποχή των δύο εισοδημάτων (και των δύο συζύγων), αλλά περισσότερων διαζυγίων.
Των εντυπωσιακότερων κατοικιών, αλλά διαλυμένων σπιτιών.
Είναι η εποχή που υπάρχουν πολλά στις βιτρίνες και λιγότερα αποθέματα.

Αποτίμηση Εκλογικού Αποτελέσματος

Αναβρασμός επικρατεί στα κομματικά επιτελεία για την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος. Τα κομματικά στελέχη όλων των παρατάξεων (ίσως πλην ΛΑΟΣ), προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της εκλογικής τους ήττας και προσπαθούν καταλάβουν τι δεν πήγε καλά αφού νικητής των ευρωεκλογών αναδείχτηκε το κόμμα της ΑΠΟΧΗΣ. Εμείς οι απλοί πολίτες ξέρουμε τι έφταιξε. Αυτοί όμως απομακρυσμένοι από την εκλογική τους βάση δεν μπορούν να συναισθανθούν τους πολίτες. Δεν μπορούν να καταλάβουν την πικρία και την απογοήτευση του χαμηλόμισθου, του ανέργου, του πτυχιούχου που απελπισμένα χτυπάει τις πόρτες για μια δουλειά. Ο πολίτης αυτής της χώρας νιώθει «απατημένος» από την πολιτική και συνειδητά της γυρίζει την πλάτη. Έμαθε τόσα χρόνια να μην εμπιστεύεται τους πολιτικούς και τα μεγάλα τους λόγια. Ακούει για πάνω από 15 χρόνια την λέξη λιτότητα, την βιώνει καθημερινά. Από την άλλη πλευρά, βλέπει τους πολιτικούς με τις αμαξάρες τους, τα «χρυσά αγόρια» και τα λαμόγια να βιώνουν μια άλλη πραγματικότητα.
Μέσα σε αυτήν την σάπια εικόνα της πολιτικής που παρουσιάζεται με λόγια και έργα, η μόνη αξιόπιστη και σοβαρή φωνή εξακολουθεί να είναι ο Καραμανλής όπως αποδεικνύεται από τις μετρήσεις της κοινής γνώμης. Ο πολιτικός χρόνος που του απομένει είναι λίγος. Όμως οι λύσεις που διαθέτει στη φαρέτρα του είναι αρκετές:
Ξεκαθάρισμα του κρατικού μηχανισμού από επίορκους δημοσίους υπαλλήλους - Δεν είναι δυνατόν αποδεδειγμένα να χρηματίζονται και στη συνέχεια να παραμένουν στη θέση τους.
Να απομακρυνθούν από τις θέσεις τους οι μετακλητοί υπάλληλοι που αποδεδειγμένα κρίνονται ως ανεπαρκείς
Άρση της ασυλίας των βουλευτών.
Ενίσχυση του ρόλου των Ανεξάρτητων Αρχών – Πολλές από αυτές δεν παρουσίασαν έργο.
Αντικίνητρα σε βιομηχανίες και επιχειρήσεις που μολύνουν το περιβάλλον
Κίνητρα σε βιομηχανίες, βιοτεχνίες, καλλιεργητές για ποιοτικά προϊόντα.
Δημιουργία σώματος ακτοφυλακής
Ενίσχυση της έρευνας στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας με καλύτερο συντονισμό και οργάνωση.

Ένας κούκος θα φέρει την άνοιξη ;

Θλίψη και αγανάκτηση μου προκαλούν τα χθεσινοβραδινά μηνύματα των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Ο Παπανδρέου με τις δηλώσεις του απέδειξε πως για το μόνο που νοιάζεται είναι η εξουσία και ο πρωθυπουργικός θώκος. Η Παπαρήγα εξακολούθησε να μιλά ως «στρατηγός» για αντεπίθεση και σαν αλαφροΐσκιωτη φαντάστηκε και φαντάζετε σχέδια, συνομωσίες και προβοκάτσιες. Ο Καρατζαφέρης βρήκε σε αυτές τις εκλογές σωσίβιο σωτηρίας αφού κάτι η αγανάκτηση του κόσμου από το επίπεδο της πολιτικής, κάτι οι λαθρομετανάστες και η φτώχεια, του έδωσαν επιπλέον πολιτικό χρόνο ζωής. Ο Τσίπρας πληρώνει την πολιτική φυγή του κόμματός του από την οικολογία και την κόντρα του με τον Αλαβάνο. Βλέπετε το δέλεαρ της εξουσίας με όχημα το ΠΑΣΟΚ δημιούργησε τριγμούς στο ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα σε αυτήν την σάπια εικόνα της πολιτικής που παρουσιάζεται τόσο με λόγια όσο και με έργα, η μόνη αξιόπιστη και σοβαρή φωνή εξακολουθεί να είναι ο Καραμανλής. Ελπίζω πως τελικά ένας κούκος θα φέρει την άνοιξη...